مقایسه تولید خمیرکاغذ شیمیایی- مکانیکی از سه گونه پهن‌برگ و تأثیر پالایش و رنگبری بر ویژگی‌های کاغذ ساخته شده آنها

در سال‌های اخیر مشکلات زیست محیطی ناشی از برداشت بی رویه چوب و کمبود این مواد اولیه، صنایع چوب و کاغذ و کشور را با بحران جدی رو به رو ساخته که ارایه راه‌کارهای اصولی و دراز مدت برای تأمین مواد اولیه سلولزی را طلب می‌کند. مطالعه حاضر با هدف مقایسه ویژگی‌های خمیرکاغذ شیمیایی- مکانیکی (CMP) سه گونه پهن‌برگ خالص و مخلوط شامل 40% صنوبر (گونه دلتوئیدس)، 15% راش و 45% ممرز انجام شد. شرایط خمیرسازی برای رسیدن به بازده 85 درصد شامل مدت زمان‌های متفاوت پخت (60-25 دقیقه)، درجه حرارت ثابت 170 درجه سانتی‌گراد، و نسبت مایع پخت به چوب 7 به 1 بود. بخشی از خمیرها پس از پالایش با تعداد دور ثابت پالایشگر آزمایشگاهی PFI (8200 دور) رنگبری شد. پس از ساخت کاغذهای دست‌ساز آزمایشگاهی از خمیرهای پالایش شده رنگبری شده و نشده، ویژگی‌های آنها طبق استاندارد TAPPI مورد اندازه‌گیری قرار گرفت. نتایج نشان داد بین خمیرهای خالص، گونه صنوبر به لحاظ مجموع ویژگی‌ها، دارای ویژگی‌های مکانیکی و نوری بهتری بود. در مجموع، رنگبری خمیرکاغذ شیمیایی مکانیکی موجب افزایش شاخص مقاومت کششی و ترکیدن و کاهش شاخص پارگی شد. بیشترین درجه روشنی اولیه برای گونه صنوبر و کمترین آن مربوط به گونه راش تعیین شد. مقادیر ماتی و زردی کاغذ بعد از رنگبری در هر دو نوع خمیرکاغذ خالص و مخلوط، کاهش یافتند.